Wiele ciekawych zjawisk zaszło w sztuce, filozofii i naukach humanistycznych XX wieku. Oczy wielu skierowały się w stronę rozmaicie rozumianej przestrzeni, rozważania tego, w jaki sposób zależna jest od nas, oraz tego, w jaki sposób my zależni jesteśmy od niej. Co z tym wszystkim ma wspólnego muzyka? Bardzo wiele. Jednym z istotnych momentów w historii muzyki współczesnej stało się ponowne odkrycie przestrzeni – w muzyce i dla muzyki, przestrzeni w jej rozmaitych postaciach, dosłownej i metaforycznej.
W najnowszym numerze Kwartalnika Młodych Muzykologów UJ pojawił się mój tekst poruszający te właśnie zagadnienia: Metafora ruchu i jej urzeczywistnienie w muzyce przestrzennej XX wieku. Czasopismo powstało z inicjatywy studentów i działa już od kilkunastu lat, publikując teksty naukowe polskich autorów. W jego najnowszym czterdziestym siódmym tomie znajdziemy aż dziesięć publikacji, poruszających najróżniejsze tematy: od studiów nad tradycją muzyki żydowskiej, po analizę współczesnej opery, od teoretycznych rozważań nad topiką w muzyce, po praktyczne aspekty fizjologii i ergonomii gry na fortepianie. Warto zajrzeć – tutaj.
