Jestem teoretyczką muzyki, skończoną oraz rozpoczętą (kolejno magisterium i doktorat na Akademii Muzycznej w Krakowie), a także krytyczką i – przede wszystkim – słuchaczką. Słuchanie uzależnia i ostrzegam, że jak każdy przyzwoity narkotyk potrafi zastąpić wszystko inne. Może więc dlatego wolę (i szczerze polecam!) doświadczać muzyki z zamkniętymi oczami.

Zawodowo najbliższa jest mi muzyka czysto instrumentalna, rzec by można – abstrakcyjna, przede wszystkim współczesna (skomponowana w XX i XXI wieku), awangardowa i postmodernistyczna, klasycyzująca i eksperymentalna, polska i zagraniczna; prywatnie – również popularna. Moje teksty można znaleźć w „Glissandzie”, „Meakulturze”, „Ruchu Muzycznym”, w programach koncertów i festiwali (współpraca m.in. z Filharmonią Śląską, Wielkanocnym Festiwalem Ludwiga van Beethovena, Sacrum Profanum, Sinfoniettą Cracovią). W Konkursie Polskich Krytyków Muzycznych „Kropka 2015” otrzymałam Nagrodę Redaktora Naczelnego PWN oraz Wyróżnienie w kategorii Debiutant za recenzję Dźwięki oswojone, a dwa lata później Nagrodę Główną za tekst Trans jesieni – zmierzch awangardy.

Po godzinach czytam literaturę różnej maści (od pism estetycznych po klasyczne kryminały), param się rękodziełem oraz grą w szachy w barwach klubu UKS Hetman Częstochowa.

Karolina Dąbek, fot. Paweł Siek